Slow is met stip het meest kunstzinnige event waarover ik al verslag mocht uitbrengen. Het concertgebouw vormt het hele weekend het centraal punt van waaruit allerlei activiteiten georganiseerd worden. Eens je er bent aangemeld aan de balie, kun je zowel in als rond het gebouw zelfstandig op verkenning.
In de Heilige Magdalenakerk vond ik G.A.M.E., een groep studenten die de kerk inpalmden met hun slow music. De atypische muziek kwam volledig tot zijn recht door de speciale akoestiek van het kerkgebouw. In het concertgebouw zelf stonden dan weer 192 speakers synchroon opgesteld. Luisteraars plaatsten zich in het midden van de zaal en konden zo de muziek volledig in zich opnemen. Tot slot gaf ook Het Collectief een kamerconcert met fluit, piano en percussie. Hoewel we in de concertzaal heel weinig konden merken van de winterzon, zat het publiek wél in strandstoelen. Het valt op dat muziek therapeutisch werkt en ons ertoe aanzet trager te leven.
Maar de meest opvallende activiteit op zaterdag was de Slow Walk. Een vijftigtal wandelaars legden een afstand van 3 kilometer af in 4 uur, met als bestemming de Grote Markt in Brugge. Daarna gaf choreografe Anne Teresa De Keersmaeker (die zelf ook meewandelde) er een workshop hedendaagse dans. Sommige voorbijgangers noemden de wandeling nutteloos en tijdverspilling, maar van afkeurende opmerkingen of vreemde blikken trokken de slow walkers zich helemaal niets aan. Iedereen onderging de wandeling op zijn of haar eigen manier en om verschillende redenen. Een vrouw noemde de Slow Walk een vorm van meditatie: “Nu pas kom ik tot besef hoe snel ik leef en hoe weinig ik stilsta bij wat ik doe. Ik krijg er kippenvel van!”, zei ze.
Slow loopt nog tot halftien vanavond. Ook vandaag kun je G.A.M.E. aan het werk zien in de Heilige Magdalenakerk of je kunt er Tai Chi volgen. Net als gisteren staan er ook vandaag heel wat kamermuziekanten klaar om je te voorzien van een rustgevende noot muziek.
