Voor de vijfde editie van We Can Dance koos de organisatie voor een exotisch thema: Desert Dreams. Het strand van Zeebrugge werd omgebouwd tot een Arabische droomwereld met tenten, heel veel cactussen, waterpijpen en chillcorners met tapijten en zetels. We Can Dance weet duidelijk hoe het een themafeestje geeft!
Je mag zeggen wat je wil, het is en blijft een fashion event. Alsof ze met bussen samen voor de deur werden afgezet: fashionista's, blogsters, modellen, BV's, ... instafamous people tout court. Met de perfecte outfit en een goed opgeladen gsmbatterij kwamen al jouw instagramdromen waar. Het was bijna magisch om te zien dat elke spot op dit festival instagramwaardig is. Sociale media vierde dit weekend dan ook flink mee. Herbeleef het weekend online door het bekijken van de content onder de hashtags #WCD en #5YWCD. Om volledig binnen het woestijnplaatje te horen, hoefde je trouwens geen boerka of nikab te dragen. De modebewuste festivalgangers droegen zandkleurige, lange gewaden, bronzen make-up, sandalen, kaftans en doorschijnende sjaals met oosterse motieven.
Zoals ik al schreef, alles is hier instagramwaardig, alsook het eten. Gelukkig oogt het niet enkel mooi, maar ik kan bevestigen dat het ook echt lekker is. Op de Food Market proef je gerechtjes die speciaal voor dit event zijn bedacht, gemaakt door Belgische restaurants en koks. Voor diegenen die liever rustig en gezellig tafelen in een woestijntent, kwam Sergio Herman en zijn team van Pure C net als vorig jaar kokerellen.
Betalen doe je trouwens niet met bons of zuipkaarten, maar op We Can Dance laad je W's op je polsbandje en betaal je aan de bar telkens met je bandje. Heel handig, super ecologisch, maar ook gevaarlijk want je geeft je geld net iets sneller uit. Vanuit het ecologische standpunt krijgt We Can Dance sowieso al zijn punten. Alle bekers waren herbruikbaar en konden ingediend worden aan de bar (dan kreeg je de waarde van je beker terug).
Nadat de laatste foto's zijn genomen bij de zonsondergang en de instagramfoto's allemaal zijn gepost, verandert We Can Dance in een echt dancefestival. We Can Dance blaast vijf kaarsjes uit en dat vieren ze met vijf stages: Labyrinth Club, Souq, Kitsch Club, Bloody Louis x Trillers en Villa Schweppes Crevette Records. Elk podium kan gelinkt worden aan een club of een merk. Daardoor krijgt iedere stage zijn eigen vibe en genre.
Mijn persoonlijke favorieten waren the Bloody Louis x Trillers, (zeker wanneer Faisal de boel in lichterlaaie zette) en the Kitsch Club Stage waar Jean Le Rouge de avond perfect afsloot. Het einde van We Can Dance gebeurde ook in stijl natuurlijk, met veel vuurwerk! Om 23u, 00u en 01u verlichte het knallende vuurwerk het festivalterrein.
