Het drietal was op 21 kilometer van de meet in de aanval getrokken. Ze zongen hun inspanning uit tot aan de finish. Vermeersch werd dit jaar onder andere tweede in de tweede etappe van de Ronde van Antalya en derde in Dwars door het Hageland.
Nog voor de officiële start sloegen al enkele renners tegen de vlakte. Van zodra koersdirecteur Nico Mattan de meute loste, volgde de ene uitvalspoging de andere op. Het was Robin Carpenter die na 33 kilometer koers een zoveelste versnelling plaatste. De Amerikaan kon warempel een grote kloof slaan. Wat verderop kreeg hij versterking van Lionel Taminiaux, Jordy Bouts, Alex Mengoulas, Niklas Märkl, Julien Morice, Tobias Morch Kongstad, Damien Gaudin, Charles Quarterman, Oscar Riesebeek en Tim Naberman.
De omvangrijke kopgroep trok met een voorsprong van slechts 25 seconden naar de Torenseweg, de eerste kasseizone van de dag. Voor de Fransman Alex Mengoulas ging het net even te snel. Hij liet lopen en werd wat later opgeslokt door het peloton.
Toen Jelle Wallays in het peloton even doortrok, slonk de voorsprong van de vroege vluchters naar 15 seconden. In die grote groep stond de deur wagenwijd open. Zelfs Aimé De Gendt, de titelverdediger, kreeg het lastig.
Met nog 65 kilometer voor de boeg smolten groepen 1 en 2 weer samen en zo vormde zich een fel uitgedund peloton. Niet voor lang evenwel. Meteen ging het gashendel weer helemaal open.
Er ontstond een kopgroep met Gianni Vermeersch, Danny van Poppel, Emils Liepins, Bert-Jan Lindeman en Tim van Dijke. Maar ook deze vlucht was geen lang leven beschoren.
Met nog 21 kilometer voor de boeg versnelden Stan Dewulf, Gianni Vermeersch en Baptiste Planckaert. De verstandhouding bij de drie West-Vlamingen was meteen voortreffelijk. In de daaropvolgende sprint begon Vermeersch van ver op kop, hij stond die positie niet meer af. Vermeersch volgt op de erelijst Aimé De Gendt op als winnaar van de Antwerp Port Epic.
