Bij de eersteprovincialer werden de premies voor gelijke spelen steevast in het zwart betaald.
De bal ging in de zomer van 2018 aan het rollen naar aanleiding van een onderzoek naar sociale dumping in het bouwbedrijf van toenmalig voorzitter K.G. (51). Tijdens een huiszoeking werd in zijn Jaguar een opvallend document aangetroffen. Op het A3-blad stonden naast de namen van de spelers van Oostnieuwkerke bedragen onderverdeeld in een kolom 'fiche' en een kolom 'enveloppe'.
Verder onderzoek door de RSZ wees uit dat de winstpremies van gemiddeld 500 euro meestal wel werden aangegeven, maar de premies van gemiddeld 150 euro voor een gelijkspel steeds in het zwart werden betaald. Op basis van de digitale wedstrijdbladen bleken de bedragen immers perfect overeen te stemmen met de sommen op het document in de Jaguar.
Daardoor verdienden in de seizoenen 2017-2018 en 2018-2019 respectievelijk vier en vijf spelers meer dan 10.200 euro. Dat betekent dat de eersteprovincialer hen als een professionele sporter had moeten melden bij de sociale zekerheid. In totaal werd op die manier 34.000 euro aan sociale bijdragen ontdoken. Arbeidsauditeur Jeroen Lorré vorderde voor bestuursleden F.S. (47) en P.E. (59) 38.400 euro boete, deels met uitstel. De ex-voorzitter, die na de inval opstapte, riskeerde 19.200 euro boete.
De verdediging merkte op dat het bestuur vooraf niet kon weten hoeveel de spelers exact zouden verdienen. Bovendien werd gewezen op de rol van de ervaren spelers. "Die spelers komen met bepaalde eisen, het is een kwestie van vraag en aanbod", aldus meester Kris Vincke. Enkel valsheid in geschrifte werd niet betwist. In de contracten waren de premies voor gelijke spelen immers bewust niet opgenomen.
De raadsman van de bestuursleden pleitte dat de premies voor gelijke spelen in eerste instantie verrekend werden met onbetaalde lidgelden en bierbonnetjes. Daarnaast waren in die bedragen voor bepaalde spelers ook verplaatsingsvergoedingen opgenomen, waardoor ze mogelijk toch niet meer dan 10.200 euro verdienden. Nochtans heeft de club ondertussen al een regeling getroffen met de RSZ. De verdediging vroeg met succes om voor alle beklaagden opschorting van straf uit te spreken.
De rechter oordeelde dat de beklaagden met hun constructie niet de intentie hadden om de verplichte melding bij de RSZ te omzeilen. De overschrijding van de grens van 10.200 euro was immers beperkt én volledig afhankelijk van de behaalde resultaten. P.E. moest voor die feiten sowieso vrijgesproken worden, omdat hij niet als werkgever gezien kon worden.
