Startloper Alexander Doom uit Roeselare begon sterk vanuit de buitenbaan, baan 9. Hij gaf de stok in vierde stelling door aan Jonathan Sacoor. Die moest op het einde van zijn 400 meter enkele plaatsen prijsgeven. Dylan Borlée maakte die achterstand weer goed en gaf als vierde de stok door aan Kevin Borlée. De traditionele slotloper van de Tornados mocht strijden voor de medailles, maar slaagde er niet meer in op te schuiven.
Het goud was voor de Verenigde Staten in een seizoensbeste. Michael Cherry, Michael Norman, Bryce Deadmon en Rai Benjamin liepen 2:55.70. Ze redden daarmee de eer van de Amerikaanse lopers die in Tokio nog geen enkele titel hadden gewonnen. Het zilver ging naar Nederland (Liemarvin Bonevacia, Terrence Agard, Tony van Diepen en Ramsey Angela), in een nationaal record van 2:57.18. Het brons was voor Botswana (Isaac Makwala, Baboloki Thebe, Zibane Ngozi en Bayapo Ndori), in 2:57.27, een nieuw Afrikaans record.
De Tornados liepen hun vierde olympische finale op een rij. Eerder werden ze vierde in Peking (2008), vijfde in Londen (2012) en opnieuw vierde in Rio de Janeiro (2016). Vijf jaar geleden in Brazilië misten ze op drie honderdsten het brons. Julien Watrin, Jonathan Borlée, Dylan Borlée en Kevin Borlée stelden toen ook het Belgisch record scherper tot 2:58.52. Dat record ging zaterdag eindelijk opnieuw voor de bijl.
Ondanks het nieuwe Belgisch record nam de teleurstelling toch de bovenhand. Roeselarenaar Alexander Doom sprak over een "bitter gevoel". "We breken dan wel ons Belgisch record, maar we hadden natuurlijk liever een medaille gehad", zei hij. "Ik moest snel vertrekken om mijn tegenstanders achter mij te kunnen houden. Dat lukte, maar op 300 meter kreeg ik het wel zwaar."
