De Nederlandse dames Puck Pieterse, Manon Bakker en de Hongaarse Kata Blanka Vas waren de topfavorieten in Oostende. Maar al vroeg liep het verkeerd voor Bakker, die ten val kwam in het zand na de eerste passage aan de brug en veel tijd verloor.
Van paniek was er evenwel geen sprake in het Nederlandse kamp, want dames genoeg om die favorietenrol over te nemen. Inge van der Heijden deed dat met plezier na een sterke raid door het zand. Na haar vormde zich een trio met nog twee Nederlanders: Fem van Empel en Aniek van Alphen, aangevuld met de Hongaarse Kata Blanka Vas die moeilijkheden kende in het zand en telkens een omweg nam aan de vloedlijn.
Van der Heijden telde na één ronde vijf seconden voorsprong op dit trio. Bakker zou niet meespelen voor de zege, net zo min als Puck Pieterse. Van der Heijden zag wel dat Vas in goede doen was en de Hongaarse bracht haar landgenotes terug op haar wiel.
Toch zou Van der Heijden opnieuw wegrijden bij dit trio en haar voorsprong zelfs doen oplopen tot 16 tellen. Wedstrijd voorbij denk je dan, maar de Nederlandse was blijkbaar iets te snel van start gegaan, en moest terugschakelen. Ze zag in de derde ronde de anderen terugkeren en kreeg het lastig om hen bij te houden. Het was nu Vas die de sterkste indruk gaf, vooral op de brug en in het deel aan de Hippodroom.
Met drie doken ze de slotronde in, maar in het zand verspeelde de Hongaarse haar koppositie en was het Fem van Empel die met Aniek van Alphen op pad trok naar de finale. Van Empel bleek duidelijk de sterkste en soleerde naar de regenboogtrui, voor Aniek van Alphen en Kata Blanka Vas. Nederland pakte zo een derde gouden medaille in evenveel wedstrijden.
