Op 26 januari werd er op elk veld in dezelfde minuut geapplaudisseerd voor Miguel: “Ik werd toch emotioneel van al die steun die ik op elk veld kreeg. Ik heb op dat moment ook de knop kunnen omdraaien en beslist om er weer vol voor te gaan, hoe slecht het toen ook ging. Ik ben toch vaak positief ingesteld, hoe slecht de situatie ook is. Ik ben ook altijd een vechter geweest, op en naast het veld. Ik blijf er ook altijd voor gaan, zolang er hoop is. Dat is zowat hetzelfde als bij Cercle Brugge, iedereen had die ook afgeschreven en kijk waar ze nu staan.”
“We zijn nu ongeveer vier à vijf weken bezig met de nieuwe behandeling en op dit moment gaat het ook beter. Ik probeer, als ik me goed voel, bijna dagelijks te trainen.”
Na de negentigste minuut van de wedstrijd vorige week zaterdag, toen bleek dat Cercle gered was, was ook Van Damme opgelucht: “Mijn vrouw was toen aan het slapen in de zetel, maar toch, het was een immens leuk gevoel omdat je weet dat iedereen ons afgeschreven had. Maar het is nu nogmaals gebleken dat zolang er hoop is, je ervoor moet blijven gaan en dat je er dan hopelijk voor beloond wordt.”
“Ik hoop dat de trainingen die ik op dit moment doe ook een doel hebben, dat ik ooit weer op het veld ga kunnen staan. Maar het mag allemaal niet te overhaast gebeuren, maar hoe sneller hoe liever natuurlijk. Binnenkort zullen er ook gesprekken starten voor een contractverlenging, dat vind ik erg mooi van de club. Cercle Brugge is voor mij echt een warme vereniging.”
