In de sprint moest hij enkel de Italiaanse topfavoriet Elia Viviani voor zich laten. Eén en twee dus voor Deceuninck-Quick Step. Met dit resultaat hoopt Lampaert ook op het wereldkampioenschap de selectie te halen. Dat lukte vorig jaar niet.
"Ik denk dat ik een heel mooie prestatie heb neergezet", aldus Lampaert. "Zilver is mooi, al win je natuurlijk wel liever. Ik heb er alles aan gedaan, maar het was onmogelijk om van Elia af te geraken. Op een bepaald moment moet je dan de keuze maken om die medaille te verzekeren. Ik vind niet van mezelf dat ik fouten heb gemaakt."
Lampaert had de eerste shifting al doorgevoerd en kreeg toen Viviani en Ackermann met zich mee. "Dan denk je wel even: shit, die rappe mannen. En dan versnelde ik nog een keer, dat wisten ze ook dat ik iets ging proberen. Ik had meteen een groot gat en even flitste door mijn hoofd: Elia gaat het ploegenspel spelen (ze zijn ploegmaats bij Deceuninck-Quick Step, red.). Ik dacht echt even dat ik weg was, op weg naar goud, maar opeens kwam hij dan met dat groot verzet. Echt wel indrukwekkend. Die heeft daar een serieuze cartouche afgeschoten, maar ook bij mij was het beste eraf en dan verzekerde ik toch die tweede plaats."
