De derde etappe was opnieuw een heuvelrit met onderweg zo'n 1600 hoogtemeters, waar vooral de steile finish bepalend zou zijn. De klim naar Jabal Haat, 4,6 km aan 8,5%, was lastiger dan de aankomst van zondag, waar Herrada won, en meer voer klimmers met een lange adem. Nadat de vroege vlucht met daarin één landgenoot, Johan Meens, werd opgeraapt net voor de klim, was het wachten op de eerste aanval bergop. Dat duurde even door het hoge tempo van BORA-hansgrohe.
Louis Meintjes opende de debatten, maar werd overvleugeld. Een aanval van Matteo Jorgenson had meer succes en hij dunde het peloton der favorieten stevig uit, zo viel leider Herrada weg vooraan. In de sprint met een selecte groep zette Jorgenson ook als eerste aan en won hij met duidelijke marge voor Vansevenant, die op twee seconden strandde.
"Het is nooit leuk wanneer je als tweede eindigt," zegt Vansevenant, "maar tegelijkertijd ben ik ook wel blij met mijn conditie op deze lastige klim waar we van bij de start met een rotvaart naar boven klommen."
"Ik moest alles geven wat ik in me had en meer zat er helaas niet in", zei hij nog. Al gaf hij bij de internationale media ter plaatse na afloop wel het volgende mee. "Ik had het gevoel dat ik kon winnen, maar toen de sprint startte, zat ik verkeerd en een beetje ingesloten. Een beetje jammer, want ik had echt wel een goed gevoel vandaag."
Vansevenant staat nu tweede in het klassement, op zes seconden van leider Jorgenson. "Ik ga blijven vechten en hopelijk sleep ik een mooi resultaat in het algemeen klassement uit de brand op Green Mountain woensdag", eindigde hij.
