In de eerste wedstrijd van deze kwalificatieronde won Japan ruim van Zweden, 75-54, en dat is goed nieuws voor de Belgen, want de eerste drie gaan naar de Spelen, en gastland Japan is sowieso geplaatst. België opent dit tornooi tegen Canada, en dat is geen cadeau. De Noord-Amerikanen staan vierde op de wereldranking, en veel van hun speelsters komen uit in de WNBA, net als Emma Meesseman en Kim Mestdagh.
Meesseman begint met een balverlies aan de wedstrijd, en slaagt er daarna niet in om haar niveau op te krikken. Tot overmaat van ramp moet Linskens al vlug vervangen worden door een blessure. Gelukkig vindt ook Canada de weg naar de korf niet in de openingsfase. De eerste score komt er na dik twee en een halve minuut, getekend Allemand. Maar daar stokt België compleet en Canada plaatst een 8-0 run. Een driepunter van Hanne Mestdagh roept dan de Canadezen een halt toe en ook Raman kan nog eens scoren. Maar coach Mestdagh heeft flink wat oplapwerk na het eerste kwart, 12-7. De Belgen scoren amper aan 21,4 procent.
In het begin van het tweede kwart lukt het dan toch voor Emma Meesseman, met twee korven op rij. Toch lopen de Canadezen verder uit, want de Belgen laten teveel makkelijke punten liggen, of komen o zo moeilijk tot een shot. Het wordt zo 21-11, tot Kim Mestdagh haar eerste punten van de avond scoort, meteen een driepunter voor 21-14. Canada antwoordt zelf met een bom van Carleton, en straft balverlies van Carpreaux en Mestdagh genadeloos af, 30-14.
België buigt, maar breekt niet. Wie anders dan Emma Meesseman neemt haar team op sleeptouw. Zelf scoren, een assist voor Kim Mestdagh, die dan ook nog eens koelbloedig blijft vanop de vrijworplijn, en haar zuster een driepunter ziet scoren. De schade bij de rust blijft zo beperkt tot zeven punten, 30-23.
Zo goed de laatste minuut was voor de rust, zo slap is de eerste minuut na de rust. Canada mag opnieuw dertien punten uitlopen, 36-23.Maar dan herpakken de Cats zich, en iedereen begint te scoren. Een bom van Meesseman reduceert de kloof tot 5 punten bij 40-35. De wedstrijd wordt nu steeds fysieker, en Meesseman loopt tegen haar derde fout aan. Voor ze even naar de bank verdwijnt, scoort ze wel nog listig haar twaalfde punt, 43-39. Een bom van Nurse tempert het enthousiasme, maar dat flakkert even snel weer op met een buzzerbeater van Raman, 46-42.
De Cats bleven in de val van de slappe start trappen, en zagen de achterstand weer oplopen tot acht punten, 50-42. Kim Mestdagh zorgde voor de kentering, o.a. met een schitterende assist voor Delaere, en driepunters van Delaere en Hanne Mestdagh deden de rest, 58-56. Maar Linskens miste de korf van de aansluiting, en Canada kon het rustig uitspelen vanop de vrijworplijn.
"We zijn natuurlijk ontgoocheld over het resultaat. Jammer dat we niet meer konden brengen voor een nokvolle zaal. Maar we onthouden toch onze vechtlust, die we in de rest van het tornooi nodig zullen hebben," reageerde Kim Mestdagh. Haar vader, de bondscoach, had meer vuur verwacht van zijn speelsters. "We hebben de hele wedstrijd moeten reageren in plaats van zelf het initiatief te kunnen nemen. De ingrediënten waren er nochtans : we waren prima voorbereid, de zaal zorgde voor een helse sfeer. Alleen leek dat niet door te dringen tot de speelsters. De 19 turnovers doen ons uiteindelijk de das om."
Canada : Nurse 8-11, Carleton 2-0, Raincock-Ekunwe 2-5, Gaucher 0-3, Ayim 0-2, Langlois 3-0, Achonwa 0-6, Scott 0-0, Alexander 10-2, Pellington 5-2
België: Mestdagh K. 8-4, Delaere 0-8, Carpreaux 0-0, Meesseman 5-9, Wauters 0-0, Linskens 0-2, Mestdagh H. 6-3, Raman 2-5, Allemand 2-2
