Vrouwenvoetbal lokte tienduizenden supporters tijdens de Eerste Wereldoorlog, maar werd daarna tot 1971 verboden door de mannelijke bobo's van het voetbalbestel. Het boek vertelt over de moeizame evolutie van het vrouwenvoetbal, met ook het moeilijke pad dat Tessa Wullaert moest bewandelen, tot de absolute top in België en Europa.
Tessa Wullaert is het boegbeeld van het Belgische vrouwenvoetbal. Ze zette haar eerste voetbalstapjes bij Wakken, speelde vijf jaar in het buitenland, en gooit nu hoge ogen bij Anderlecht. "De geknipte persoon dus om een boek over vrouwenvoetbal te schrijven", zegt journalist Pieter-Jan Calcoen uit Koksijde die mee het boek schreef.
Met het boek wil Wullaert het vrouwenvoetbal een stapje hoger brengen, door meer mensen te inspireren, door meer steun te verwerven, ook financieel. Niet alleen voor de speelsters zelf, maar vooral in de omkadering. "Ik pleit wel voor een profcompetitie, dus moeten de lonen een stukje omhoog. Maar ik pleit totaal niet voor equal pay, want ik snap ook dat er een verschil is", zegt Tessa.
"Het begint soms al bij de jeugd, dat de vrouwenploegen plaats moeten maken voor de jongensjeugd. Dat is een compleet verkeerde opvoeding. Dan speelt al in hun hoofden dat zij belangrijker zijn dan de vrouwen. En dat mag niet."
