In een open brief naar de burgemeester van Zwevegem Marc Doutreluingne vraagt een Zwevegemse moeder om actie. "Maak onze gemeente fietsveilig. Doe wat moet gebeuren." Lees hieronder de volledige brief.
Beste burgemeester Marc Doutreluingne,
Natuurlijk is het niet jouw schuld. Dus neen, hier volgt geen modder gooien van een kwade of radeloze ouder uit je geliefde Zwevegem. Maar toch vind ik het nodig dit aan jou te richten.
Vandaag (vrijdag, red.) is een 12-jarig meisje verongelukt vlak voor de schoolpoort. Een ongeluk. Brute pech, zou je kunnen zeggen. Er zijn vandaag veel trieste ouders in Zwevegem. Ouders die Kato wel of niet kenden. Ouders die wel weten welke ouders momenteel door de hel gaan en ouders die zich alleen een abstracte voorstelling kunnen maken.
Maar we hebben één ding gemeen: ergens in Zwevegem is een familie kapot van verdriet omdat onze grootste nachtmerrie hun werkelijkheid geworden is.
En ik richt mij naar jou, burgemeester... Kato kunnen we niet terugbrengen. Maar als jij Zwevegem zo graag als fietsgemeente wil profileren, zouden we dan niet beginnen met een veilige fietsomgeving aan de school? Zijn we dat niet verschuldigd aan al onze jongeren en bij uitbreiding aan hun ouders, hun broers, hun zussen, hun vriendjes, hun tantes, nonkels, neven, nichten, oma's, opa's, ...?
Ik kan vanaf bijna geen enkele plaats in Zwevegem een veilige fietsroute naar school bedenken. Waarom zijn de omliggende straten bijvoorbeeld eenrichtingsverkeer maar niet de straat waar deze jonge fietsers moeten zijn? Kunnen we het eigenlijk wel "brute pech" noemen wat vandaag gebeurd is?
Beste burgemeester,
Ik denk dat er - nu zeker - voldoende draagvlak is voor het invoeren van de nodige maatregelen voor een veilige fietsomgeving rond onze scholen. We zijn het Kato en haar familie verschuldigd. En jammer genoeg, ik ben maar "een" mama, dus vrij machteloos. Daarom richt ik mij bij deze tot jou... Maak onze gemeente een fietsveilige gemeente... Doe wat moet gebeuren.
Dank je voor je tijd,
'zomaar een mama'
