Dat gebeurde in de haven van het Britse Milford. Het ging om een eerste testreis van een Europese lidstaat die na de brexit zo’n reis doet doorheen het VK.
Het was een gangbare praktijk dat onze vissers de tong, pladijs en zeeduivel die ze vangen in de Britse wateren aan wal brengen in een Britse haven. Zo bereikt de verse vis ons land sneller via gekoeld wegtransport en wordt er ook minder energie verbruikt. Brexit maakte de werkwijze wel omslachtiger door de nieuwe formaliteiten en regels, maar de Vlaamse visserij pikt de draad weer op.
Het vaartuig Z.571 ondernam eind vorige week een korte visreis en bracht het de vangst aan wal in de haven van Milford. De vangst bestond voornamelijk uit tong. De vracht werd verder vervoerd via een koeltransport doorheen het Verenigd Koninkrijk naar Tilbury, waar het op de ferry gezet werd richting Zeebrugge. De verse vis kon daarna verkocht worden in de Vlaamse Visveiling.
Vlaams minister van Landbouw en Visserij Hilde Crevits: “Door de intense en constructieve samenwerking tussen heel wat partijen is de eerste testreis vrij vlot verlopen. Het aantal partners is dan ook niet min: de reders en de vissers, de Rederscentrale, de Vlaamse Visveiling, de transporteur, het departement Landbouw en Visserij, de douane en het FAVV. Met deze eerste testreis werden de moeilijkheden van een dergelijk traject nogmaals duidelijk. Heel wat documenten en formulieren kenden meerdere versies vooraleer ze door de Britse overheid werden aanvaard. Er volgt nu verdere evaluatie. Het is de bedoeling dat verse vis, gevangen in Britse wateren via koeltransporten snel en zonder omwegen onze visveilingen kan bereiken. Er zullen nog bijkomende testreizen nodig zijn om deze zware administratieve procedures om te zetten zodat dit terug een gangbare praktijk kan worden.”
