In de ene duikboot zijn daarbij 29 doden gevallen, in de andere 17. Uit respect voor de slachtoffers halen ze de duikboten niet boven water. De Duitse ambassade probeert nu de families op te sporen.
In de Belgische Noordzee liggen heel wat scheepswrakken, waarvan het grootste deel uit een van de wereldoorlogen komen. Bij een groot deel van die wrakken is het nog ongekend om welke schepen het gaat.
Maritiem archeoloog Thomas Termote slaagde erin om twee duikboten te identificeren als de U-5 en U-14.
"Het is belangrijk om deze wrakken te identificeren. De verhalen achter deze vondsten is van historisch belang. Verder is het ook belangrijk voor de overleden bemanning. Wij hebben de Duitse autoriteiten gecontacteerd. Zij bekijken of er al dan niet nog familie moet worden ingelicht", zegt Decaluwé. "Het is mooi dat we 100 jaar later kunnen samenwerken om die verhalen te vervolledigen."
De U-5 is de oudste U-boot gezonken in Belgische wateren. De duikboot dateert van 1910 en is 57 meter lang. De bewapening bestond uit vier torpedobuizen. Er werd aangenomen dat de duikboot met alle opvarenden op een mijn was gelopen. Het wrak bevindt zich nog intact op de zeebodem en is goed bewaard.
De UC-14 had een lengte van 34 meter en werd gebouwd in 1915. De duikboot volbracht twintig mijnenlegoperaties bij de Britse kust en liet zes Britse marinetreilers (vissersboten die zijn omgebouwd tot een soort oorlogsboten, red.) zinken.
Op 1 oktober 1917 vertrok de duikboot voor de laatste keer uit de haven van Zeebrugge. Na vertrek verdween hij van de radar. Ook daarvan wordt vermoed dat hij op een mijn is gevaren. Het wrak is zwaar gehavend en is duidelijk door een zware ontploffing vernield.
"Vanwege de lichamen zijn dit nu zeemansgraven. De wrakken blijven liggen en we zullen suggesties doen voor enkele beschermingsmaatregelen. Ik heb ook een wetenschappelijk rapport laten opmaken", zegt gouverneur Decaluwé.
In Belgische wateren liggen ruim 300 wrakken. Daarvan moeten er nog een veertigtal worden geïdentificeerd.
