In een prentenboek 'De liefde van de bultrug' kruipt Opbrouck in de huid van een bultrug walvis. "Als ik mezelf moet identificeren als een dier, kies ik een bultrug. Dat is de operadiva van de oceaan. Die kan zes dagen ononderbroken zingen, ik kan dat ook", vertelt Wim Opbrouck.
Het boek is de tekst van zijn voorstelling 'Ik ben de walvis' en gaat over eenzaamheid en de weg kwijt zijn. "Ja, soms ben ik ook eens de weg kwijt. Maar - en dat schrijf ik ook in beide boeken - is er wel ergens een lichtpuntje dat je de weg wijst. En meestal zijn dat anderen."
Wim Opbrouck schreef ook de novelle 'Hij wist het niet meer'. Een verhaal over een acteur die een black-out krijgt op het podium tijdens een première. "Het is 80 procent autobiografisch, maar ik heb ook veel gefantaseerd." Daarom is dit verhaal in de derde persoon geschreven. "Het leek me makkelijker. Maar ik moet eerlijk zijn, ik heb ook al eens een black-out gehad. En ik heb het toch even lastig gehad, maar niet in die mate dat het me verlamde. Toch is het een beetje alsof een spits niet meer kan scoren, een wielrenner niet wint of een chirurg een fout maakt."
De moraal van het verhaal? "Dat je altijd opnieuw kan beginnen. De boeken zijn ook een ode aan onze taal en de kracht aan onze kunsten. Het is altijd de kracht van kunst die ons, de wereld kan vooruit helpen."
Maar of de toneelspeler nog boeken zal schrijven? "Nee, dat is veel werk. Maar ik ben er heel blij mee, dat wel."
Opbrouck schreef de boeken op vraag van 'Te Gek', dat artistieke projecten rond mentale problematieken ondersteunt. De boeken liggen vanaf morgen in de winkel.
