Bij de burgerlijke stand van de stad Veurne staat een op 2 augustus 1940 geboren man geregistreerd onder de naam Arthur Achiel Albert Blanckaert. Ondanks zijn latere artiestennaam Will Tura is die ook bij het brede publiek bekendgeraakt.
Dat Will voor een muzikale carrière in de wieg was gelegd, bleek uit zijn grotere belangstelling voor zijn mondharmonica en muzieknoten dan voor de schoolbanken. Hij leerde accordeon, gitaar en piano spelen. "Tuurke Blanckaert, de jodelende cowboy" was pas negen wanneer hij in de "Cinema Eldorado" optrad. Op zijn vijftiende belandde hij bij Freddy's Dansorkest, als gitarist. In 1957 tekende Tura een platencontract met de grootste Belgische uitgever van het ogenblik, Jacques Kluger.
Tura's eerste singles, op 78 toeren, waren vertalingen van Amerikaanse successen zoals "Bye Bye Love". Kluger stimuleerde hem echter om eigen liedjes te componeren. Op 2 augustus 1958 trad hij voor de eerste keer solo op, onder de naam WILL TURA. Een jaar later stond hij voor het eerst in het Amerikaans Theater op de Heizel in Brussel.
In 1962 schreef de zanger een melodie op een bierviltje en Ke Riema zette er tekst op: "Eenzaam Zonder Jou" was geboren. Tura's eerste hit werd een monument van het Vlaamse lied dat nog steeds populair is. De toon was letterlijk gezet: elke single die Tura uitbracht, en dat waren er twee à drie per jaar, werd nummer één. Het Belgisch Poparchief stelt dat Tura meer dan 10 jaar onafgebroken nummer één stond in de hitparade.
De zanger voelde zich niet te beroerd om muzikaal achter de hoek te kijken. Hij bracht immers ook nummers in gospel, reggae, rock 'n roll, country en zelfs rap ("Mo vint toch") uit. Eind 1984 nam hij in Nashville met de legendarische begeleidingsgroep van Elvis Presley de LP "Tura zingt Presley" op, met "In de ghetto" als hit. Van januari tot april maakte Vlaanderen kennis met het "Tura in Concert"-concept. In augustus was Will Tura dé verrassing op Marktrock Leuven, zeker voor rockers. Het was zeker niet vreemd aan de geboorte van een geschenk dat Tura pakweg vijf jaar later ontving: "Turalura" of rockers die Tura zingen.
In 1992 verraste Tura de Vlaamse muziekwereld opnieuw door in de befaamde Abbey Road-studio's in Londen met een symfonie-orkest een plaat op te nemen en later met een dito orkest op te treden. Die stunt deed hij later enkele keren over.
In 1993 ontroerde de schlagerzanger België met een vertolking van "Hoop doet leven" en "Ik mis je zo" tijdens de begrafenis van koning Boudewijn. Hij deed dat in 2014 nog eens over bij de begrafenis van koningin Fabiola.
Na een carrière van meer dan 50 jaar besloot Tura het sinds april 2015 wat rustiger aan te doen, maar echt stilzitten deed hij nooit. Ondertussen werkte hij samen met Studio 100 aan de muziek van een nieuwe oorlogsmusical en in januari 2016 bracht hij nog een nieuw album "Klein Geluk" uit.
De zanger sleepte meerdere onderscheidingen en prijzen in de wacht. Koning Albert II ridderde hem en Tura werd "Cultureel Ambassadeur van Vlaanderen". In 2016 kreeg hij van de Belgische muziekindustrie een Lifetime Achievement Award, een bekroning voor zijn hele loopbaan, die tientallen platen heeft voortgebracht. Hij is ook ereburger van Veurne, waar hij in 2015 een groots verjaardagsconcert gaf.
