In 2019 werd in West-Vlaanderen 90.000 ton kaas geproduceerd, op een totaal van 130.000 over heel België. Samen produceren zestien West-Vlaamse kaasmakers 130 soorten kaas. Dat is ruim 40 procent van alle Belgische kazen.
De vervaardiging van kazen in ons land zit in de lift. Tussen 2005 en topjaar 2017 gaat het over een stijging van 108.000 naar 152.000 ton, een stijging van 40 procent. In 2019 was er een terugval naar 130.000 ton. De binnenlandse kaasconsumptie volgt deze opwaartse trend echter niet. Ze stagneert al vele jaren op een niveau van circa 218.000 ton. Het segment van de speciale kazen wint, net als de speciaalbieren, wel veld. Ook het aanbod aan binnenlandse kazen en kaasmerken floreert: van 200 naar 300 in de jongste vijftien jaar.
De tenoren achter dit kaasoffensief zijn in de eerste plaats de twee ‘belegen’ vaste waarden onder de Belgische kaasmakers: Kaasmakerij Passendale, de oudste industriële kaasmaker in ons land, en Belgomilk, de kaasdivisie van Milcobel, de grootste Belgische landbouwcoöperatie.
Belgomilk heeft met zijn twee sterk gerobotiseerde West-Vlaamse fabrieken in Langemark voor mozzarella en cheddar en in Moorslede voor consumentenkazen een dominante positie op de thuismarkt. Niet minder dan 63 procent van alle Belgische kaas komt uit de kaastobben van Belgomilk. Deze Belgische ‘kaasbaas’ is, samen met zusterbedrijf Dupont Cheese uit Brugge, werkgever voor ruim 660 medewerkers.
Opvallend is dat een nieuwe generatie lokale, ambachtelijke ondernemers de jongste jaren opgang en furore maakt. Ze pakken uit met originele kazen, experimenteren met ingrediënten, mikken op de korteketenafzet en scoren hoog in internationale kwaliteitswedstrijden. Trekkers in dit verhaal zijn: Flandrien uit Wervik, De Moerenaar uit Veurne, ’t Groendal uit Roeselare en Het Dischhof uit Keiem bij Diksmuide.
