Gedurende tien dagen trokken twaalf Parkinsonpatiënten naar de hoogste toppen van het Atlasgebergte in Marokko, op ruim 4000 meter hoog. De ziekte blijft ongeneeslijk, maar de twaalf willen tonen dat het leven niet stopt bij de diagnose. "Je mag niet in een hoekje blijven zitten. Parkinson treft ook relatief jonge, actieve mensen. De evolutie van de aandoening kan vertraagd worden maar het blijft hoe dan ook een gevecht", zegt klimster en Parkinsonpatiënt Magda Gheyselen uit Brugge.
"We vechten tegen de ziekte en we willen ook vechten tegen de mensen die niet goed begrijpen wat het allemaal is", zegt Veerle Lecompte uit Torhout. Ook de Kortrijkse Fabienne Ottevaere is een van de twaalf patiënten die mee ging op de klim. "Het was een beetje bovenmenselijk, maar waarom wilden we mee? Om te bewijzen dat je als Parkinsonpatiënt nog veel kunt, niet dat je leven stopt met de diagnose."
Iedereen is op de reis duidelijk boven zichzelf uitgestegen, zowel de twaalf deelnemers als de mensen die hen begeleiden. Jen Maes, neuroloog AZ Delta: "We hebben een berg beklommen die zelden beklommen wordt. Een berg die onder de klimmers bekend staat als een zware berg. Wat we hebben gedaan was behoorlijk onrealistisch."
