Eerder had hij ook al een fotograaf, Jeroen Verstraete, om het leven gebracht in Gent. Bijna vijf jaar later zijn de bewoners van de wijk in Moere het gruwelijke drama nog lang niet vergeten.
Nicky Doens: “Dat was erg. Ambulances, sirenes die je hoort. En dan in de wijk gaan kijken. Als je een blauw lint ziet, is het niet goed. Maar je verwacht niet dat er hier zulke erge dingen kunnen gebeuren.”
Rudy Clybouw: “Wij kwamen net terug van de bioscoop. Het was na middernacht. Alle lichten waren uit in de omgeving en we zagen de politiewagens rond patrouilleren in de buurt. We dachten eerst: er is hier ergens een inbraak geweest. En dan hoorden we wat er gebeurd was en dat de dader nog niet opgepakt was. Dat gaf toch een onveilig gevoel. We kenden die grootouders oppervlakkig. Het waren heel brave, vriendelijke mensen. Zulke vreselijke dingen! ”
Mieke Houtrique: “Helikopters vlogen de hele nacht boven de wijk. Het stond vol met pers hier op onze oprit. Blijkbaar heeft de dader hier voor de deur ook op een bank gezeten. Een buurjongen heeft het meisje nog gezien enkele minuten voor het gebeurde.”
Nicky Doens: “Dat blijft bij hé. Als je gaat wandelen met de hond en je passeert daar. Er stond lang een aandenken waar de buren kaarsjes gingen branden.”
Ook postbode Kris wordt op zijn ronde nog dagelijks aan het gruweldrama herinnerd. Kris Vanmassenhove: “ 's Morgens heb ik nog met de vader gepraat. Hij was bezig stenen aan het heraanleggen aan zijn huis. Je kan dat niet vatten, zulke dingen. Er moet gerechtigheid gebeuren. Zulke dingen doe je niet.”
Bijna vijf jaar na de feiten start morgen in Brugge de assisenzaak.
LEES ALLES HIER OVER DIT DOSSIER
