Chiel Willems raakt, door een pijnlijk voorval in zijn gezin, geobsedeerd door het leven en het werk van Vincent Van Gogh. Hij pluist de brieven van de schilder uit en reist hem achterna naar Auvers-
sur-Oise, de plek waar hij de laatste zeventig dagen van zijn leven doorbracht. Daar ontmoet Willems de Nederlandse Tes, die een heel bijzondere, persoonlijke band heeft met Van Gogh. Parallel met dit hedendaagse verhaal, vertelt deze roman ook het leven van Vincent van Gogh in het Noord-Franse dorp, waar hij elke dag verschillende doeken schilderde. De week na 14 juli 1890 is een leemte in zijn biografie. Die vult de auteur in met een bijzondere ontmoeting tussen de kunstenaar en een oude bekende. Zo komen beide verhalen op wonderlijke manier samen.
Wim Chielens (°1960) is auteur, verteller en performer. Hij is directeur van de Kunstacademie Popernige. Als auteur schrijft hij veel theaterteksten, maar ook columns en lichtvoetige kortverhalen. Over zijn band met Van Gogh zegt Wim: “Zonder het te beseffen is hij er bijna altijd geweest, want als kind hing De Brug van Langloy al op een stuk spaanderplaat aan de muur van mijn kamer. Toen ik als tiener voor het eerst een echte Van Gogh zag, in Parijs, was ik helemaal verkocht. Ik las zijn brieven, ik las wat hij las - Zola, Flaubert, de bijbel - en ging waar hij ging. Hoe meer ik over hem wist, hoe beter ik zijn schilderijen kon lezen, want dat is voor mij duidelijk: Vincent, ik mag hem al een tijdje tutoyeren, wil altijd meer zeggen dan alleen maar de werkelijkheid weergeven. Hij is altijd een beetje predikant gebleven. Ik wil, tegen beter weten in, altijd zoeken naar betekenis in kunst. Daarom laat Van Gogh me niet los.”
Het boek De droefheid zal blijven duren, gaat samen met de gelijknamige podcast. Daarin vertelt Wim Chielens vooral over zijn persoonlijke verbondenheid met de kunst van Vincent van Gogh en gaat terug naar de periode voor Auvers-sur-Oise, in de Provence. De podcast baadt in de verzengende hitte van Zuid-Frankrijk, de toon is lichtvoetig en toch ontroerend. Het verhaal van de roman maakt geen deel uit van de podcast. Veeleer is het een goeie introductie en een appetizer om goesting te krijgen in het boek.
In 2020 maakt Wim Chielens een voorstelling die meer zal zijn dan een literaire lezing. Net als in de podcast, zal de voorstelling niet het verhaal van het boek vertellen, dat blijft het privilege van de lezer. Grote meerwaarde van de voorstelling is dat er nu wel beelden bij zijn: alle schilderijen, tekeningen en brieven die in het verhaal aan bod komen, worden ook getoond en daarbij krijgen soms kleine details bijzondere aandacht.
