Als huisarts hoorde hij regelmatig pijnlijke ervaringen en trauma’s die de mensen voor het eerst aan iemand vertelden. Het resultaat is een boek over de oorlogsgruwel zoals de gewone mens die beleefde, zoals het verhaal van een moeder tijdens het Duitse bombardement van Tielt. (Lees verder onder de foto.)
“Omdat het weer gevaarlijk wordt, vlucht de moeder naar huis met de kinderen. Op dat moment wordt het huis gebombardeerd. De moeder gooit zich op één van de kinderen. De moeder is gedood. Het kind kruipt van onder zijn moeder en zegt: ‘Mama, je wil niet mee komen’. Maar mama was gestorven. De dame die dat meemaakte, die onder de moeder lag, die leeft nu nog,” vertelt Jan Vandermeulen.
Het boek beschrijft de periode van de Duitse inval op 10 mei tot de capitulatie van het Belgisch leger achttien dagen later. Hendrik Vanhoutte was toen tien jaar en schuilde met zijn moeder, broer en zusje bij de familie Waelkens in Tielt: “Toen hebben we gezien dat de Hoogstraat vol lag met dode paarden en kanonnen van het Belgisch leger. Enfin, een leger in aftocht. Ik spreek niet van een psychisch trauma, maar het is iets wat je nooit vergeet”, zegt hij.
Van de 106 authentieke verhalenvertellers, zoals Hendrik, zijn er nog zes in leven. 'Tielt brandt' leest als een collectief dagboek. Het boek is een uitgave van De Roede van Tielt.
