Tijdens de ijstijden was de Noordzee geen zee, maar een drooggevallen toendravlakte doorsneden met brede rivieren. De ondergelopen Noordzeevlakte van weleer geeft nu stilaan haar geheimen prijs. Op die vlakte woonden ooit mensen en dieren. Dat weten we door de vele de botresten die de vissers geregeld bovenhalen en de prehistorische strandvondsten die ze binnenkrijgen bij het Vlaams Instituut van de Zee. Uit die duizenden jaren oude vondsten kunnen we heel wat leren over de klimaatsveranderingen, blijkt vandaag op een studiedag.
Jan Seys, VLIZ: "Er is bijzonder veel interesse en dat heeft twee belangrijke redenen. De eerste is dat met de opspuiting van de stranden heel wat zand uit verdere delen van de Noordzee bereikbaar wordt voor wandelaars en geïnteresseerden. En het tweede is dat er heel wat meer wordt samengewerkt tussen experten en gewone burgers. Burgerwetenschap zeg maar. En dat is bijzonder vruchtbaar."
Botten van mammoeten, sabelkatten en hyena’s van zo’n 12.000 jaar geleden. Er ligt sinds de stijging van de zeespiegel na de IJstijd een hele biotoop op de Noordzeebodem onder een dikke zandlaag. En uit die vondsten zijn wijze lessen te trekken. "Wij willen aandacht vragen voor de archeologische en paleontologische rijkdom van de Noordzee. Die vertelt het verhaal van de dramatische klimaatsveranderingen waar we in de IJstijd verschillende keren mee te maken hebben gehad."
