De slipways, van Amerikaanse oorsprong en gebouwd in 1931, werden decennialang gebruikt voor het droogzetten van vaartuigen. De sleden van de slipway bleven in dienst tot begin jaren 1970. In 1971-1972 was er nog een grondige renovatie. De installatie werd daarna vooral door vissersvaartuigen gebruikt.Tot in 1997 gebeurden er jaarlijks nog een 180-tal droogzettingen. Door de verkleining van de vissersvloot verminderde ook het aantal droogzettingen op de slipways.
"De slipways worden nu al een aantal jaren niet meer gebruikt. De grote slipway werd bij het droogzetten van een schip zwaar beschadigd en nooit meer hersteld. De kleine slipway kan gerestaureerd worden en terug in gebruik genomen worden. Dit kan zowel commerciële schepen als vaartuigen van het varend erfgoed de kans bieden om op een eenvoudige manier drooggezet te worden voor onderhoud en/of nazicht en keuringen.", zegt Versluys.
Hij bekijkt momenteel wat er mogelijk is en wie eraan kan meewerken. "De slipways zouden immers als een werkende site bewaard moeten blijven. Dat is een toegevoegde waarde voor het gebied rond het Visserijdok. Samen met het Fort Napoleon, de Batterij Hundius, de Lange Nelle, het VLIZ, de Oostendse Tweemastsloep NELE, de garnaalvisser CRANGON en De Cierk krijgen toeristen hier een gevarieerd aanbod op wandelafstand van elkaar."
Over twee weken heeft Willy Versluys alvast een afspraak met Vlaams minister van erfgoed Matthias Diependaele.
