Een donderslag bij heldere hemel was het toen ik hoorde wat er met jou gebeurd was. De eerste emotie die van mij meester maakte was ongeloof. Dit kan niet waar zijn, iemand zal me nog zeggen dat ik slecht gedroomd heb. Maar neen, want seconden, minuten, uren later sijpelden de telefoons, berichten en nieuwsflashes me toe en maakte ongeloof plaats voor verdriet. Hetgeen wat ik gehoopt had nooit te moeten meemaken is gebeurd. Een renner die deel uitmaakt van het team waar ik ploegleider ben, is ons ontnomen. Dat is nu realiteit.
Bjarne , je hebt ons verlaten op maandag 6 november in alle rust en stilte en ik ga je herinneren als:
Bjarne, de talentvolle wielrenner uit Torhout.
Bjarne, met ouders, grootouders en een vriendin die je 100% steunden.
Bjarne, steeds beleefd, vriendelijk en dankbaar.
Bjarne, met de guitige blik.
Bjarne, met het ijzeren karakter.
Bjarne, Flandrien met klimmerscapaciteiten.
Bjarne, de renner met een eindeloos doorzettingsvermogen.
Bjarne, de renner die nooit opgaf.
Bjarne, de tijdrijder.
Bjarne, de renner die met een verschroeiend tempo de anderen kon laten afzien.
Bjarne, de plichtsbewuste renner die zijn trainingen uitvoerde zoals het hoorde.
Bjarne, de renner die 100 keer kon sterven in het wiel van een ander en toch nog aan aanvallen dacht.
Maar vooral Bjarne, als mens die na 2 jaar nog steeds dankbaar was dat hij bij EFC-L&R-Vulsteke in de ploeg mocht rijden.
En dat is wederzijds Bjarne. Ook ik en het ganse team zijn dankbaar dat je deel uitmaakte van ons team.
Bjarne, ik ga je missen en zal je nooit vergeten. Je blijft 1 van ons. Je blijft voor altijd een EFC’er.
Steun en supporter voor Uw team vanuit de hemel. Rij steeds mee met ons en breng je karakter en eindeloos doorzettingsvermogen over naar Uw ploegmakkers.
Het ga je goed hierboven.
Wim Feys.
