Dat maakt eerste schepen Björn Anseeuw (N-VA), bevoegd voor Openbaar Domein bekend: “Cécile Heems was de eerste vliegenierster met een Belgisch brevet. Haar vader was marineofficier en nam Cécile al vanaf haar prille jeugd mee naar het vliegveld van Stene waar ze interesse kreeg in het vliegen. Helaas werden destijds geen vrouwen aanvaard in de luchtvaart, zelfs niet in de burgerluchtvaart. Dat weerhield er haar niet van om al op 16-jarige leeftijd haar rol te spelen in de luchtvaart tijdens de tweede wereldoorlog".
Tijdens die periode vluchtte Cécile Heems naar Engeland om zich te laten aanwerven bij de ‘Air Transport Auxiliary’, een Britse burgerorganisatie die ook vrouwelijke piloten in dienst nam om nieuwgebouwde gevechtsvliegtuigen vanuit de fabrieken naar verschillende eenheden over te vliegen. Tijdens de oorlog werd ze meerdere malen opgesloten en door de Duitsers zelfs ter dood veroordeeld. Toch ontsnapte ze aan de executie.
Op het einde van de wereldoorlog viert Cécile haar twintigste verjaardag en is ze vastbesloten om pilote te worden. Het is niet zonder moeite dat ze daarin slaagt. Haar lange en moeilijke weg naar het behalen van een beroepsbrevet beschreef ze in het boek ‘Les Chemins du ciel’ (‘de wegen van de lucht’). Om het nodige geld te kunnen verdienen voor haar opleiding als piloot, werd Cécile airhostess. In april 1946 maakt zij deel uit van de eerste naoorlogse promotie van hostesses voor Sabena. Vervolgens doorkruiste ze de hele wereld met verschillende Belgische luchtvaartmaatschappijen en bouwde ze een loopbaan uit in het Belgisch Leger.
