Bij Fides, een afdeling binnen het psychiatrisch centrum Sint-Amandus in Beernem verblijft een 20-tal mannen, de meesten voor feiten met minderjarigen. Vaak hebben ze er al een stuk van hun gevangenisstraf opzitten. In Beernem volgen ze een behandeling die tot 2 jaar kan duren. De bedoeling is om uiteindelijk weer deel uit te maken van de gewone maatschappij.
Vaak hebben daders zelf een traumatisch verleden van seksueel misbruik. Tijdens de behandeling spelen ze daar in Beernem specifiek op in. Ellen Gunst, therapeutisch coördinator Fides: “Bij ons is het vaak voor het eerst dat ze erover spreken. En zo leren ze ook wat dat bij hen teweeg heeft gebracht. En dat is een heel belangrijk aspect, dat ze kunnen toelaten of erkennen welke negatieve impact dat heeft gehad op zichzelf om ook te erkennen wat ze een ander aandoen.”
De kans op herval is helaas nooit uit te sluiten: 13 procent van de mensen die een behandeling gevolgd hebben, plegen opnieuw strafbare feiten. Maar bij mensen zonder behandeling loopt dat cijfer op tot 30 procent. Ellen Gunst: “Ik denk dat veel mensen die zich kanten tegen behandeling, zeggen dat ze in de gevangenis moeten. Maar zij realiseren zich niet dat die mensen ooit vrijkomen, en dan is het probleem veel groter. Die hebben niks van netwerk, niks van veranderingsproces doorgemaakt. Ze zitten vaak met een heel negatief gevoel, waarbij ze in de maatschappij komen en uitgestoten worden. En dan is het onvermijdelijk dat er nieuwe slachtoffers vallen. Het risico is dan veel groter. Dat is op zich het belangrijkste waarvoor we het doen."
En Ellen doet de job al 20 jaar, vaak in uitzichtloze situaties, maar er is ook hoop. Gelukkig maar. “Als je ziet dat mensen tot inzicht komen, en niet alleen het besef van ik heb iets misdaan, maar als ze ook voelen wat ze misdaan hebben, en daar een bewuste keuze in maken om hun leven op het goede spoor te krijgen. Dan is dat iets wat hoopgevend is, en ook voor slachtoffers is het belangrijk dat die erkenning er komt," besluit Gunst.
