De reizigers op de treinen van de NMBS zouden geen hinder mogen ondervinden.
Op basis van het beschikbare personeel bij de De Lijn is een alternatieve dienstverlening uitgewerkt, en die is te raadplegen op de website en app van de maatschappij.
Met lokale acties in Kortrijk, Leuven en Hasselt, willen de drie vakbonden de regering alvast een schot voor de boeg geven in de koopkrachtdiscussie. De acties zullen tot de nodige hinder leiden bij De Lijn, maar bij NMBS en MIVB moet alles volgens het boekje rijden. Op 20 juni staat ook een nationale vakbondsmanifestatie gepland in Brussel.
Daartussen, op 31 mei, houden de openbare diensten nog een actiedag tegen de "algemene malaise" in de sector. De concrete aanleiding voor de lokale acties is het feit dat binnen de Groep van 10 geen akkoord bereikt werd over hogere vergoedingen in de verplaatsingskosten voor werknemers.
De bonden eisen dat er snel een extra tussenkomst wordt toegekend, en om deze en andere eisen kracht bij te zetten wordt er vandaag alvast actie gevoerd. Het gaat dan ook om de loonnormwet van 1996. Die wet zet een rem op de stijging van de lonen om de concurrentiepositie van Belgische bedrijven te beschermen tegenover de buurlanden, maar de bonden willen de huidige wet hervormd zien.
Volgens het gemeenschappelijk vakbondsfront willen de werkgevers opnieuw het onderste uit de kan halen, terwijl ze hun werknemers zelf in de kou laten staan. Zo weigeren ze elke extra inspanning, maar willen ze dan weer wel dat de regering extra middelen voorziet om de energiekost van de bedrijven te verminderen, aldus de bonden. Ook de werknemers worden geconfronteerd met de sterke stijging van de benzine- en dieselprijzen, klinkt het bij de bonden. Daarom is een extra tussenkomst nodig die onmiddellijk voelbaar is en in verhouding staat tot de stijgende brandstofprijzen, en dat voor alle werknemers die hun eigen wagen moeten gebruiken voor hun woon-werkverkeer.
De vakbonden willen ook dat de werkgevers hun verantwoordelijkheid nemen, zeker als het gaat om professionele verplaatsingen.
Tot slot kan het voor hen ook absoluut niet "dat de terugbetaling van het woon-werkverkeer op een of andere manier gekoppeld wordt aan het loonniveau van de werknemer, zoals voorgesteld door de werkgevers", luidt het.
