Overslaan en naar de algemene inhoud gaan

Iepers gemeenteraadslid wil taboe kansarmoede doorbreken

Iepers gemeenteraadslid wil taboe kansarmoede doorbreken

Nieuws
17/10/2019

Naar aanleiding van de dag tegen armoede publiceert Jordy Sabels een open brief over zijn moeilijke jeugd. Sabels is sinds dit jaar fractieleider voor Groen in de Ieperse gemeenteraad en lid van de raad van bestuur van Vereniging Ons Tehuis (VOT), een welzijnsvereniging binnen bijzondere jeugdzorg in Zuid-West-Vlaanderen. "Ik ben ervaringsdeskundige: van mijn 12 tot 18 jaar verbleef ik in een open instelling in Kapellen."

Voor lotgenoten

Met zijn verhaal wil Jordy lotgenoten inspireren om uit de kansarmoede te geraken. "Ik was geen probleemkind, maar kwam uit een problematische opvoedingssituatie. In een instelling als VOT word je tot op een bepaald niveau geholpen om uit kansarmoede te geraken. Al blijft dat aartsmoeilijk. Toen ik 12 was, verlangde ik voortdurend naar huis, dichtbij mijn moeder, hoewel zij niet goed voor me kon zorgen."

"Ik probeerde stilaan mijn eigen pad uit te stippelen en mij te onttrekken aan de omgeving van de instelling. Ik kon bij mijn tante wonen bij het begin van mijn universitaire studies. Ik was echter zo zelfstandig geworden, dat aarden in een gezin moeilijk werd. Daardoor besloot ik om na anderhalf jaar op mezelf te gaan wonen en verder te studeren. In mijn instelling was ik één van de eerste jongeren, die naar de unief trok. Er loerde altijd een financiële tegenslag om de hoek. Het OCMW ondersteunde me, maar werken was een must."

Verwijt aan maatschappij

Volgens Sabels is er nog werk aan de winkel. "Het traject om jongeren in mijn situatie op te volgen, is niet goed genoeg en hulp aanvaarden is niet altijd simpel door het taboe. Uit kansarmoede geraken is even moeilijk als erover praten. Het is 10 jaar geleden dat ik de instelling verliet. Ondertussen heb ik 2 masterdiploma's, een toffe job in de reissector en een prille politieke carrière. Ik ben gelukkig getrouwd en maatschappelijk geëngageerd. Nu voel ik me gesterkt om mijn verhaal te delen. Toen ik 18 was, verweet ik mijn ouders. Vandaag, op mijn 28, verwijt ik de maatschappij. Ik wil dat iedereen zijn eigen succesverhaal kan schrijven en hiervoor de nodige ondersteuning krijgt. 3 jaar geleden stierf een naamgenoot in erbarmelijke omstandigheden. Ik ga nu mee de druk opvoeren voor een deftig beleid, want het Vlaamse regeerakkoord is schrijnend."

Niet alleen beleidsmatig, ook persoonlijk wil Jordy lotgenoten helpen: "Zit je in een instelling en heb je toekomstdromen, maar weet je niet hoe eraan te beginnen? Mail me via wukmetieper@gmail.com. Dan gaan we samen op de koffie en het stigma voorbij."