Dadipark opende in 1950 de deuren. Het was een bescheiden speelplein, een ideale opvangplaats voor de kinderen van vele ouders die er op bedevaart gingen. Het park groeide langzaam uit tot een populair kijk-, speel- en doepark. In goede tijden kwamen er een miljoen bezoekers per jaar over de vloer.
Veiligheid
Tot 14 jaar geleden was dit dus een favoriete speelplek voor veel West-Vlaamse gezinnen. Maar in 2002 ging het park dicht, na enkele ongevallen. De attracties waren aan renovatie toe, en er kwamen steeds meer klachten over de veiligheid. Oorspronkelijk zou het park maar voor één jaar sluiten, maar uiteindelijk ging Dadipark nooit meer open.
Vandalisme
Na de sluiting werd de site van maar liefst 13 hectare de favoriete pleisterplek voor ijzerverzamelaars en vandalen. Maar ook van drugkoeriers, landlopers en fotografen. In juli 2012 werd het park gesloopt. De meeste gebouwen gingen tegen de vlakte.
Vrije Basisschool ’t Brugske liet in januari van dit jaar nog weten dat het een halve hectare wou kopen en het daarop staande oude restaurant wou renoveren. De school grenst aan het terrein en barst uit haar voegen.
