Sutherland kwam recent nog internationaal in het nieuws met zijn 'George walks for Talbot House". Toen maakte hij een tocht van 4 km van Lijssenthoek Military Cemetery naar Talbot House, om geld in te zamelen voor Talbot House, dat door de corona-maatregelen in financiële moeilijkheden was geraakt.
George Sutherland groeide op nabij Lijssenthoek, waar zijn vader hospitaalsoldaat en later tuinier was. Hoewel de Tweede Wereldoorlog George uit Poperinge deed vluchten, liet zijn geboortestad hem nooit los. Tijdens de oorlog kwam hij er terug met een konvooi op weg naar Amiens, wat toen al veel reacties losweekte. De liefde voor Poperinge zorgde ervoor dat hij na W.O.II zijn oude leven weer kon oppikken en in de voetsporen van zijn vader als tuinier aan de slag kon op Lyssenthoek.
George staat vandaag symbool voor de vele Britten die na de Eerste Wereldoorlog in de streek bleven wonen. Hij staat op het einde van de herdenkingsperiode aan de Grote Oorlog ook symbool voor de tuiniers van de CWGC die uitstekend werk leveren in onze regio, en ook voor de heropbouw of het hernemen van het gewone leven na die twee wereldoorlogen.
De liefde voor Poperinge is evenwel dé rode draad in het leven en werk van George Sutherland. Zijn verdiensten voor Poperinge en zijn onbaatzuchtige inzet voor zijn medeburgers zijn dan twee andere redenen om aan George Sutherland het ereburgerschap van Poperinge toe te kennen. Dat zal gebeuren op de gemeenteraad van 31 augustus. Andere ereburgers van Poperinge zijn gravin Van der Steen de Jehay, barones Paul Terlinden en toenmalig town Mayor Mr Van Cutsem die in oktober 1918 het ereburgerschap kregen omwille van hun heldhaftig gedrag gedurende de Eerste Wereldoorlog. Later volgende nog Philip ‘Tubby’ Clayton, de oprichter van Talbot House (1965), Generaal Stanislas Maczek (1969), Dirk Frimout (1986) en Pol Hauspie (1999). In deelgemeente Proven kreeg André Viaene in 1966 de titel van ereburger.
