"Isabelle had mij voor de vierde dag op rij gevraagd om de revolver te mogen zien. Ik heb de kogels erin gezet en de revolver aan haar gegeven." Even later wilde D. B. naar eigen zeggen de kogels weer verwijderen. "Maar mijn nagels zijn altijd kortgeknipt, dus dat ging niet. Met al die alcohol in mijn lijf heb ik te veel druk op de trekker gezet en is dat wapen afgegaan."
William D. B. werd geconfronteerd met de wisselende verklaringen die hij aflegde. Zo beweerde hij in eerste instantie dat Isabelle gewond was thuisgekomen en verklaarde hij later dat ze zelf per ongeluk had geschoten. "Ik had geen vergunning voor dat wapen en ik was in paniek. Ik zal geprobeerd hebben om eronderuit te muizen zeker?" Het bleef ook nogal onduidelijk of Deschodt nog iets gezegd of gedaan heeft na het schot. "Ze heeft wel nog gevloekt. Ik weet ook niet meer of ze zat of lag, want ik keek naar de revolver."
Het onderzoek bracht een mogelijk motief voor de moord aan het licht. Het slachtoffer had immers vaak contact met een andere man. "Johny was ook een grote dronkaard. Naar wat ik vernomen heb, was hij wel verliefd op Isabelle." Van jaloezie was volgens de beschuldigde geen sprake, maar het kwam toch wel eens tot een handgemeen. "In zijn veranda heeft hij me eens een vuistslag gegeven, waarschijnlijk voor iets met Isabelle. En ik heb hem dan een kopstoot gegeven."
(lees verder onder de foto)
Bij een huiszoeking in zijn cel werd een schriftje gevonden met enkele vreemde teksten die naar de moord zouden kunnen verwijzen. "Ik las van alles, ik keek naar films, ik had gesprekken op de wandeling en ik heb van alles opgeschreven." Het ging bijvoorbeeld over passages uit 'Moordenaars en hun motieven' van Jef Vermassen. "In de bibliotheek van de gevangenis gaat het merendeel van de boeken over zo'n dingen. Ik heb zelfs verhaaltjes van Herman Brusselmans overgeschreven en naar mijn ex gestuurd. Ik heb niet zo veel inspiratie."
Ten slotte wees voorzitter Alexander Snoeck de beschuldigde nog op enkele tegenstrijdigheden in zijn verhaal. Volgens de wapendeskundige is het immers onmogelijk dat het schot accidenteel werd gelost. Bij de polygraaftest legde D.B.ook leugenachtige verklaringen af. Op die elementen ging de beschuldigde tijdens het verhoor echter niet in. "Maar de beschuldiging van moord is totaal verkeerd", klonk het.
