De moeder en zus van het slachtoffer kwamen getuigen. De relatie met zijn jongste zoon ging inderdaad niet makkelijk, maar Dana gebruikte daarbij nooit geweld, zeiden ze. "Ik wist alleen dat hij in de hoek gezet werd, ook door Pieter. En dat ze hem soms een klets op zijn poep gaf, maar daar had ze dan enorm veel spijt van." De getuigen erkenden wel dat er door die situatie veel ruzies waren binnen het gezin.
Toen Dana Van Laeken in het ziekenhuis belandde had haar zus eerst nog medelijden met Pieter P. Hij beweerde zich toen schuldig te voelen omdat hij niet goed voor zijn partner had gezorgd. "Ik heb nog gezegd dat het zijn fout niet was. Ik had medelijden met hem, omdat hij de man was die achterbleef met een klein kind." Toen later bleek dat hij zijn vrouw vergiftigde, hield hij zijn onschuld vol. "Hij schreef aan mij dat hij Dana graag zag en dat hij het zeker niet gedaan had."
De beschuldigde richtte zich nog even tot hen vanmiddag: "Ik weet dat die woorden voor jullie niet gemeend zullen klinken, maar ik wil toch mijn oprechte excuses uiten voor hetgeen ik gedaan heb." Een jurylid vroeg nog of de beschuldigde nog steeds achter zijn motief staat. "In mijn ogen was het voor de kinderen. Ik besef maar al te goed dat dat niet de juiste manier was. Ik weet dat ze nu twee personen missen in hun leven."
