De kinderen van Zwitserse toeristen ontdekten op 17 augustus 2010 een hand die uit het zand stak in de duinen van Zeebrugge. Tijdens de autopsie kon geen precieze doodsoorzaak meer vastgesteld worden. Ook de identiteit van de jonge vrouw bleef jarenlang een mysterie. Pas in februari 2013 werd dankzij DNA van haar moeder ontdekt dat het om Milena Raycheva ging.
Vanaf dat moment kwam haar vriend Kenan Bulut in het vizier van de speurders. Volgens de familie Raycheva vreesde hij dat zijn gezin zou ontdekken dat hij een relatie en een zoontje had met Milena. De beschuldigde werd pas op 21 januari 2015 opgepakt in de woning van zijn ex-vrouw in Rotterdam. Bulut verklaarde dat hij het slachtoffer op 1 augustus 2010 voor het laatste had gezien in Calais. Het was de bedoeling om met de ferry een trip naar Londen te maken. Bulut stond naar eigen zeggen aan te schuiven voor tickets toen zijn vriendin via sms liet weten dat ze de wagen had verlaten. Volgens de beschuldigde ging het slachtoffer zelfs aan de haal met 7.000 euro.
Na betaling van een borgsom van 25.000 euro werd Kenan Bulut in januari 2017 vrijgelaten. Ruim twee jaar later belandde hij toch weer in de gevangenis voor een dodelijke brand in Rotterdam. In april 2020 kreeg hij tien jaar cel voor die feiten, maar Bulut ging in beroep tegen zijn veroordeling. Met het oog op zijn assisenproces werd de beschuldigde eind augustus tijdelijk overgeleverd en opgesloten in de gevangenis van Brugge.
(lees verder onder de foto)
In het arrest over de strafmaat werd eerst opnieuw gewezen op de ernst van de feiten. "Hij heeft zijn jonge partner Milena Raycheva in koelen bloede vermoord nadat hij haar nietsvermoedend meelokte voor een uitstapje naar Londen", aldus voorzitter Willem De Pauw. Het hof en de jury merkten ook op dat uit de moord een diepe minachting bleek voor het slachtoffer, die Bulut duidelijk als minderwaardig beschouwde.
Anderzijds werd ook rekening gehouden met twee verzachtende omstandigheden. Zo is de beschuldigde op financieel vlak steeds zijn verantwoordelijkheid blijven nemen voor zijn jongste zoon en voor de andere zoon van Milena, hoewel die bij hun grootmoeder in Bulgarije verbleven. Daarnaast werd vastgesteld dat Bulut nooit eerder werd veroordeeld voor partnergeweld.
(lees verder onder de foto)
De verdediging pleitte met succes dat de redelijke termijn overschreden werd. Het hof en de jury oordeelden dat de beschuldigde inderdaad te lang in onzekerheid moest leven. Na zijn aanhouding duurde het nog meer dan zes jaar tot het gerechtelijk onderzoek werd afgesloten. Het assisenproces kwam er uiteindelijk bijna acht jaar nadat hij officieel een verdachte werd. In die omstandigheden beslisten het hof en de jury om de straf die ze eigenlijk wilden uitspreken met vier jaar te verminderen.
"Ik spoor u aan om uw straf met moed en gelatenheid te dragen, zoals de wet het mij oplegt", richtte de voorzitter Willem De Pauw zich nog tot de beschuldigde. Een emotionele Kenan Bulut vroeg daarna vreemd genoeg of hij als laatste nog iets mocht zeggen aan zijn kind. In de zaal was echter enkel de zoon uit een eerdere relatie van het slachtoffer aanwezig. De voorzitter reageerde door toe te laten dat de jongen achter de schermen tot bij de beschuldigde zou komen, maar dat zag de 16-jarige zoon van het slachtoffer niet zitten.
