Per vacature zijn er nu nog amper 5,2 werkzoekenden, en daarmee is West-Vlaanderen de absolute nummer één.
Midden- en Zuid-West-Vlaanderen kampen al langer met een arbeidskrapte, maar het probleem wordt steeds nijpender. Enkele jaren geleden bedroeg de spanningsindicator, dat is het aantal niet-werkende werkzoekenden ten opzichte van het aantal vacatures, nog rond de 9, maar de jongste jaren blijft die zakken, tot 5,2 in maart 2017.
In enkele regio's is de krapte nog scherper. In de Westhoek, in Brugge en Zuid-West-Vlaanderen komt de indicator uit op ongeveer 4,6 werkzoekenden per vacature. In Midden-West-Vlaanderen, regio Roeselare-Tielt, is dat zelfs 3,3. Voor sommige beroepen, zoals mecaniciens en verpleegkundigen, zijn er zelfs meer vacatures dan werkzoekenden. De werkloosheid bedraagt 5,5 procent in West-Vlaanderen en zit daarmee 1,5 procentpunt onder het Vlaams gemiddelde, terwijl de vacatures in een jaar stegen met 33,5 procent.
Nefast
Die cijfers zijn nefast voor bedrijven, en vooral voor de kmo's waar West-Vlaanderen rijk aan is. Bedrijven vinden amper nog geschikt personeel en worden gefnuikt in hun groei door een gebrek aan geschikte arbeidskrachten. VDAB wil vooral de huidige arbeidsreserve aanspreken. Daarin valt op dat er heel wat mensen deel uitmaken van een specifieke doelgroep, zoals jongeren, ouderen, arbeidsgehandicapten en vooral allochtonen, ook al blijken veel mensen met een andere migratieafkomst vaak hooggeschoold. Die doelgroepen moeten geactiveerd worden.
Daarnaast wil VDAB ook gaan kijken over de taalgrens en landsgrens en worden projecten, vaak samen met Unizo en andere ondernemersorganisaties, opgestart zoals de Individuele Beroepsopleiding (IBO), werkplekleren en duaal leren. VDAB en Unizo hopen ook op een versoepeling van de wetgeving in Frankrijk om Noord-Franse krachten gemakkelijker te kunnen aantrekken.
