In zijn replieken herhaalde Johan Platteau, advocaat van dokter Gyselbrecht, dat zijn cliënt zijn verantwoordelijkheid aanvaardt. Maar hij beklemtoonde dat niet hij de touwtjes in handen had en een onhoudbare druk aanhield op Pierre Serry om het probleem Stijn Saelens op te lossen. "Dat klopt niet! Hij relativeert dat. Als je alle verklaringen op een rijtje zet, dan klopt het niet. Je kunt Pierre Serry niet onder druk zetten, die blijft vriendelijk, die blijft hoffelijk."
Platteau herhaalde ook zijn vraag voor een lichtere straf. "Dat is een mens die goed is, die altijd zijn best heeft gedaan. Hij is gekomen in de situatie dat hij geen oplossingen meer zag en is hij angstiger en angstiger geworden. Hij was het vertrouwen kwijt in Stijn Saelens, zijn schoonzoon, en kreeg steeds minder greep op Elisabeth. Ik durf geen vijf jaar met uitstel vragen, maar 27 jaar is gruwelijk zwaar voor iemand van 67 jaar. 1.887 dagen zit hij al in de gevangenis, laat hem niet te lang meer afzien."
Advocaten Luc Arnou en Els Gauquie vertegenwoordigden Elisabeth Gyselbrecht, die zich burgerlijke partij had gesteld tegen haar eigen vader, maar hem ook nog steunt. Luc Arnou begon dan ook met de vaststelling dat Elisabeth een atypische burgerlijke partij, is. "Want ik moet twee zaken verzoenen. Elisabeth die haar echtgenoot kwijt is en haar vader, omdat hij haar man heeft laten vermoorden."
De advocaten probeerden dan ook de omslag in haar houding te kaderen. "In 2011 werd ze geslingerd tussen de twee belangrijkste mannen in haar leven. Twee mannen die haar hebben ontgoocheld." Na de moord, koos Elisabeth aanvankelijk de kant van haar man. "Maar later kwam ze te weten dat in de cruciale weken van september 2011 Stijn minstens overspel gepleegd had in Australië. Toen ze dat ontdekte, sloeg dat in als een bom. Had zij dit toen geweten, dan had ze niet voor Stijn gekozen in die cruciale weken."
Naderhand kwam ze ook nog te weten dat Stijn als kind vier weken in de kinderpsychiatrie had gezeten voor een seksuele problematiek. Daardoor kwam het incestverhaal van haar man in een ander daglicht.
"De beslissing van haar vader was fout, maar ze heeft nu ingezien dat het uit wanhoop was. Ze heeft nu het gevoel dat zij haar vader toen in de steek heeft gelaten. Daarom kan zij het hem vergeven en dat wil ze hem uitdrukkelijk zeggen. Stijn zal nooit verdwijnen uit haar leven. Zijn foto staat nog steeds waar hij stond. Er zijn tranen voor Stijn en tranen voor haar vader. Ze hoopt dat het hof wikt en weegt, dat het hof slaat en zalft", besloot Gauquie.
